Kazım Karabekirin Gözüyle Yakın Tarihimiz

“19 Nisan 1919’da Trabzon’a çıktım…”

Kazım Karabekir Paşa İstiklal Savaşının bugüne kadar göz ardı edilen, gösterilmeyen, yazılmayan taraflarını inceliyor. Tarihe yeni bir gözle bakmak isteyenler için muhteşem bir araştırma…

İnkılap tarihlerimizin neden “Tarih” sıfatını hak etmediğini anlamak için Kâzım Karabekir Paşa’nın hayatına bakmak yeterli olacaktır. Sadece bir kaç fersiz cümlede geçer ismi. Resmi bile son yıllara kadar ders kitaplarında hemen hiç yer almazdı. Hatta bazılarına kalırsa “rejim düşmanı, Hilafetçi ve hain”di. İyi ama ne yapmıştı Paşa bu hakaretleri hak etmek için?

Karabekir Paşa’nın askeri ve siyasi hayatında haksızlıklara uğraması yetmiyormuş gibi, tarih kitaplarından da emekleri silinmişti. Doğu Cephesi’nde zafer üstüne zafer kazanarak makûs talihimizi yenen Paşa, Sevr’i yırtan ilk antlaşmanın altına imza atmıştı. Savaş sonunda adına “Şark Arslanı” diye posterler basılıyor, özellikle Doğu’da savaşın gerçek kahramanı sayılıyor, adı efsaneleşiyordu.

Ne olduysa savaş sonunda oldu ve Karabekir önce ordudan uzaklaştırıldı, derken Meclis’te mücadele ederken görüldü, sonra partisi kapatıldı ve ertesi yıl İstiklal Mahkemesi’nde idamla yargılandı. Gözetim altında tam 13 yılını geçirdi.

El-hamdü li’llâh Türk’üm, Kürd’üm!

Dünyaya gelip gelmeyeceği, gelecekse hangi tarihte, nerede, hangi ailede, hangi ülkede, hangi ırk içinde ve hangi renk ve fizikî yapıda geleceği, insanın elinde değildir.

Öyleyse insan, kendisine ait olmayan şeylerle övünemez; güzelliğiyle, zekâsıyla, ailesiyle, rengiyle, ırkıyla övünemez; bunlara dayanarak başkaları üzerinde üstünlük iddiasında bulunamaz. Ayrıca, onlar üzerinde sahiplik de iddia edemez. Meselâ, vücudu katiyen insana ait değildir; ona dilediği gibi kullanmak üzere temlik de edilmemiş, yani özel mülk de kılınmamıştır. Tamamen iradesi dışında çalışan ve sağlığı için gerekli kaideleri insanın